رابطه کیفیت زندگی در مدرسه و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان با توجه به نقش واسطه ای خودپنداره تحصیلی

هدف این پژوهش، رابطة کیفیت زندگی در مدرسه و اشتیاق تحصیلی دانش­آموزان با توجه به نقش واسطه­ای خودپندارة تحصیلی است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی دانش­آموزان پایة پنجم و ششم دبستان شهرستان ثلاث باباجانی (420 نفر) بوده است که با توجه به جدول مورگان و با استفاده از روش تصادفی طبقه­ای 201 نفر برای نمونه (90 پسر و 111 دختر) انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه­های کیفیت زندگی در مدرسه، خودپندارة تحصیلی و اشتیاق تحصیلی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم­افزار SPSS  و LISREL استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده­ها نشان می­دهد که کیفیت زندگی در مدرسه به صورت مستقیم بر خودپندارة تحصیلی و اشتیاق تحصیلی و به صورت غیرمستقیم از طریق خودپندارة تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی تأثیر دارد. همچنین اثر مستقیم خودپندارة تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی دانش­آموزان معنی­دار شناخته شد. بنابراین برای افزایش اشتیاق دانش­آموزان به تحصیل باید به متغیرهای کیفیت زندگی در مدرسه و خودپندارة تحصیلی توجه کرد.